In een werkplaats in Medemblik wordt zorgvuldig de kerkhaan en de wijzerplaten voorzien van een nieuwe goudlaag. Schilder Joris Vermeulen is daar in gespecialiseerd. De wijzerplaten zijn voorzien van een nieuwe zwartglimmende laklaag en de Romeinse cijfers zijn afgeplakt. “De cijfers zijn voorzien van een lijmlaag en daarop komt het bladgoud” legt Joris uit. “Voor elke wijzerplaat en de twee wijzers zijn 20 boekjes goud nodig. Elk boekje heeft 25 velletjes bladgoud van 8×8 cm”. Dat wordt met de hand opgebracht en opgewreven. En stuk voor stuk op maat geknipt. “ Het is af en toe een beetje puzzelen om uit te komen”. Op de vraag of het nu echt goud is vertelt Joris dat het gebruikte bladgoud 23,75 karaats is en 0,25 karaat Platinum bevat. Dat is om te voorkomen dat het goud zwart wordt in de loop der tijd. Dit bladgoud wordt vooral buiten gebruikt. Voor de kerkhaan heeft hij overigens 8 boekjes bladgoud moeten gebruiken. Goud moet in principe 25 jaar blijven zitten maar het grootste deel wordt er afgekrast door vogels. Met hun nagels krassen ze bij iedere landing in de goudlaag en langzaamaan verdwijnt deze dan. De kerkhaan wordt binnenkort weer op zijn plek gezet en dan volgen de wijzerplaten en de wijzers. Maar voor het plaatsen van de wijzerplaten moet een deel van de steiger worden afgebroken. Dan begint de toren van de Keyserkerk langzaam weer een gezicht te krijgen.

(Tekst en foto’s: Remco Schoonderwoert)