Het unieke Beemster landschap is wereldberoemd. Het zijn de agrariërs die dit mooie uitzicht beheren en onderhouden. Maar hoe doen zij dat en wat komt daar allemaal bij kijken? Binnendijks heeft ons gevraagd om hier wat meer over te vertellen.

Wij hebben een melkveebedrijf en een agrarisch loonbedrijf in Beemster. Dit zijn alle twee familiebedrijven. Een agrarisch loonbedrijf is een bedrijf dat diverse werkzaamheden verricht voor boeren. Daarvoor heeft het allerlei gespecialiseerde machines en personeel dat goed weet hoe deze machines werken. Nadat het land in het voorjaar is bemest, komt de tijd om te zaaien. In Beemster zijn dit onder andere granen, bieten, uien en mais. De mais die je in Beemster ziet groeien is snijmais. Dit is voer voor de koeien. Diegenen die weleens een kolf uit het land hebben meegenomen weten het al: deze mais is niet lekker. Het smaakt niet als de zoete korrels die wij gewend zijn maar eerder als een hap meel. De koeien zijn er echter dol op! Bovendien zorgt dit ervoor dat de koeien het eiwit uit het gras zo goed mogelijk kunnen benutten. Voor het zaaien wordt het land bewerkt tot er een mooi ‘zaaibed’ ligt. Daarna komt pas de zaaimachine. Afhankelijk van het soort zaad, het zaaibed en de wens van de boer wordt de machine afgesteld. Snijmais wordt meestal in rijen van 75 cm en de zaadjes 13 cm uit elkaar gezaaid. Het zaaien gaat met behulp van een GPS-systeem, een soort TomTom voor in het land, die ervoor zorgt dat de zaadjes op de goede plaats en afstand in de grond komen te liggen. De chauffeur kan dit op een scherm precies in de gaten houden. Ook kan de chauffeur op een (digitale) kaart zien waar gevonden vogelnestjes liggen, zodat hij daar omheen kan zaaien. Vorig jaar hebben wij langs onze eigen mais tegelijkertijd een rij zonnebloemen gezaaid. Dit zag er vrolijk uit en de bijen vonden het heerlijk. Na het zaaien is het aan de vruchtbare Beemster klei en af en toe een frisse regenbui om de kleine zaadjes binnen een paar maanden te laten groeien tot planten van soms wel drie meter lang! Wat er verder allemaal met de mais gebeurt, is een verhaal voor een volgende keer. 

Peter en Rianne de Wit 

Fotografie: Simco van der Deure