Een druppeltje regen deert ze niet, de bewoners van Zuiderhof. Twee druppeltjes ook niet. Rond tien uur verzamelen ze zich rond de feestelijk versierde tafels. Koffie en thee inclusief overheerlijke huisgemaakte taarten staan te lonken. Dankzij de inzet van de vrijwilligers. Ik gooi mijn charme in de strijd en krijg ook een bakkie en een brok pinda plus taart. Dat geeft energie. Verhalen branden los. Over lief en leed. Over wie de oudste is en wie de mooiste kleinkinderen heeft. “Ik wil wel op de foto”, zegt een krasse negentiger. 

Daarna verplaatst (een deel van) het gezelschap zich naar binnen. Voor de rollator versier activiteit. Er liggen spullen op tafel om het voor velen onmisbare hulpmiddel fraaier te maken. Met een beetje hulp, lukt ook dat. De diehards staan ondertussen nog gewoon buiten. Er wordt op een minitafel tennis gespeeld. Alleen het jeu de boules wil nog niet helemaal vlotten. Op afstand kijken sommige bewoners toe. Een bakkie koffie plus, dat willen ze wel. Maar rollator versieren, dat gaat toch echt te ver. Ik herken dat wel…