“Blijf zingen. Het is voor een lied nooit te laat”

Met die woorden nam voorzitter Hetty Lourens namens het gehele bestuur op maandagmiddag 5 oktober afscheid van de leden van het  Dameskoor Middelwijck. Het Koor houdt na 42 jaar op te bestaan. Nog even was er de hoop dat in ieder geval het 25 jarig jubileum van dirigente Marja Boerke (2021) gehaald zou worden. Maar Covid 19 gooide versneld roet in het eten. Het zat er eerlijk gezegd al wel een tijdje aan te komen. De aanwas van nieuwe leden bleef uit. Gebruik van de tuinkamer op maandagmiddag bleek nog niet mogelijk. De vaste kosten gingen wel door en moesten door een te kleine groep opgebracht worden. Je hoeft geen econoom te zijn om in te zien dat geen enkele vereniging dat lang vol houdt. Op de Jaarvergadering begin september was al unaniem besloten om de stekker er uit te trekken. Deze middag was de afronding van allerlei formele en informele zaken. Verdeling van muziekstandaards, de trofeeën, financiële afronden. Dat soort zaken. Het archief krijgt een veilige plek in het Streekarchief Waterland. Een twintigtal leden waren op de uitnodiging ingegaan om In de Keyserin het verdriet met elkaar te delen. Soms zelfs met een traantje. In ieder geval met veel weemoed. En hier een daar een snufje hoop dat het wellicht in de toekomst toch nog goed kon komen. Uiteindelijk sluit de vereniging met enig positief saldo.  Hiervan profiteren niet uitsluitend de leden, o.a. een blauwe Bob Ernstingvlinder,  maar ook het muziekinitiatief Muziek aan de Middenweg. Maar eerst moet de kascontrolecommissie zijn afrondend werk doen. De leden waren sterk gehecht aan hun maandagmiddag. Dat was wel duidelijk. Niet alleen muzikaal maar ook sociaal. Het bestuur had na het laatste samenkomen, ruim zeven maanden geleden, nauw individueel contact gehouden.  Dirigente Marja richtte zich tenslotte ook tot alle leden en stemgroepen. Ondanks de gemiddelde leeftijd van 81 jaar en de verbazing van sommige toeschouwers bij uitvoeringen (rollators?), zat er nog een prachtige klank in het koor.  Ze had diverse stukken zodanig bewerkt dat ze toch nog gebruikt konden worden bij het koor. Als dank ontving Marja, zelf ook beeldend kunstenares, een prachtig beeld. Gedurende de middag breekt het onweer los. Donder en bliksem. Alsof ook de weergoden protesteren. Gelukkig was daar tenslotte Walter Roozendaal die met een aantal prachtige verhalen en accordeonspel, veelal uit de Jiddische cultuur, de lach in de zaal terug kreeg. Het was daardoor een warme afronding van 42 jaar zangplezier.  

Geert