Zaterdag 30 september van het vorig jaar heeft het eetcafé van Ingrid Stuij en Marcel Brouwer (in de volksmond ’t Stappertje) de laatste gasten ontvangen. Ruim twintig jaar (met een onderbreking van vijf jaar) hebben ze dit opvallende etablissement aan ’t Verloren Eind in de Beemster gerund. Bij toeval hoort Edgar Verhoef van zijn vriend Marcel dat het pand te koop staat. Veel bedenktijd hebben Edgar en zijn vrouw Carolien de Jong, op dat moment woonachtig in Amsterdam, niet nodig. De overdracht vindt plaats op 27 maart. Dat wil zeggen: het pand in eigendom en de jachthaven, eigendom van het Hoogheemraadschap, in pacht. “We gaan het pand grotendeels in eigen beheer verbouwen tot woonhuis. We streven er naar om het pand weer zijn oorspronkelijke karakteristiek terug te geven”. Een hele klus. “We dagdromen wel eens dat het mooi zou zijn als de grote verbouwing medio 2020 afgerond is. Dan kunnen we met een gerust hart naar de Nomadgames in Kirgizië”. Want (wereld)reizen met de zelf verbouwde Mercedes brandweerauto is een van hun passies.

Ze willen de jachthaven graag in stand houden. Maar ook die is aan renovatie onderhevig. Stroomvoorziening, verlichting en steigers zijn alweer op orde. Het gebouwtje met douche en toilet pronkt weer. Om quitte te spelen moeten alle 16 plaatsen vol liggen. Ze hebben nu nog ruimte voor zo’n zeven boten. “Wat ons onderscheid is dat we ook ruimte hebben voor wat grotere jachten (boven de twaalf meter) die het gehele jaar kunnen blijven liggen. Ze betalen een vaste meterprijs voor een heel jaar en kunnen zelf bepalen of en wanneer de boot uit het water gehaald wordt. Gelukkig zijn we voor ons inkomen niet afhankelijk van de haven”.

Het pand, gebouwd rond het eerste kwart van de vorige eeuw, en de jachthaven liggen op een idyllisch plekje aan de rand van de polder. Of eigenlijk net daarbuiten. Sinds kort horen ze officieel bij de (West)Beemster. “Vanaf 1928 bestond de mogelijkheid om bootjes te huren voor vissers. Gingen ze ’s morgens vroeg weg en rond drie uur weer terug. Dan nog een kop koffie en daarna snel op huis aan”.

Het is een hele onderneming. Dat geven ze ruiterlijk toe. Gelukkig zijn ze behoorlijk handig en hebben ze een grote vriendenkring. “We hebben ook al goede contacten gelegd met de omwonenden. Die staan ons met raad en daad bij. Op dat moment sluit buurvrouw Gerda aan. In de zeventig. Ze woont al ruim twintig jaar op een schip aan de dijk. Maar nu gaat ze op de vaste wal wonen. In Akersloot. Het schip staat te koop. Ook passanten die in de veronderstelling zijn dat er nog een horeca-etablissement is, krijgen een luisterend oor. Voor trouwe klanten hebben ze nog wel iets uit het voormalige interieur. Een lampje of een glas. Aan het eind van het bezoek krijg ik een grondige rondleiding door het gebouw en beloof ik met enige regelmaat terug te komen om te aanschouwen hoe de verbouwing verloopt.

Informatie: 06.23472086 (Edgar); haven@verloreneind.nl; www.verloreneind.nl.