Bekentenis: Toen ik in de twintig was heb ik gesolliciteerd op de Sportredactie van een regionale krant. Sterker nog: ik had deze baan gekregen als ik iets eerder te horen had gekregen dat ik afgekeurd was voor militaire dienst. Maar gedane zaken nemen geen keer. Vandaag, donderdagavond 12 april(zo’n veertig jaar later), voor het eerst als verslaggever langs de lijn. Voor een lokale krant weliswaar. De voorronde van de Beemster Cup. WBSV thuis tegen SV Beemster. Bij aankomst dient de vraag zich aan: waar ga je als neutrale verslaggever staan? Ik heb gekozen voor de achterlijn van de thuisspelende ploeg. Een juiste keus. Want Beemster was gedurende de gehele wedstrijd oppermachtig. Niet zo verwonderlijk als je de positie van beide clubs in de competitie bekijkt. Met goed breed spel wisten de blauwhemden vrijwel continu op de helft van de tegenstander te blijven.  Dankzij tactisch spel van de West (spel breed houden, ver van het doel verdedigen  en snelheid eruit halen) wisten zij de score in de eerste helft te beperken tot één tegendoelpunt. Van Max Engelgeer in de 25e minuut. Na rust een iets aanvallender WBSV. Hetgeen slechts incidenteel resulteerde in een doelgerichte actie. Maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat het spel van de West vooral gericht was op het verlies zo beperkt mogelijk te houden. Uiteindelijk zou dit niet lukken door een prachtig doelpunt van Bart Goes in de 73e minuut.  Nog even kreeg de West hoop dooreen schitterend schot op de paal. Maar de drie nul van de voet van Jan Meijering betekende het einde van een illusie. Een compliment aan de spelers. Het was een zeer sportieve wedstrijd waar de scheids slechts voor een enkele overtreding hoefde te fluiten.

Met dank aan Marianne voor de prettige ontvangst en Simon en Piet voor het noemen van de namen van de doelpuntmakers.

GEERT