Het organiseren van een kortebaandraverij  heeft letterlijk en figuurlijk heel wat voeten in aarde. Des te groter de waardering voor de organiserende mannen en vrouwen van de werkgroep gelieerd aan de Beemster Gemeenschap als het dan toch lukt. Ditmaal geen verstikkende hoge temperaturen of stortbuien. Prima omstandigheden om het Nederlands Kampioenschap, wellicht wel een beloning voor het doorzettingsvermogen na moeilijke tijden, goed te laten verlopen. Al  vroeg waren de werkers in de weer met zand en hekken. Vlaggen en borden. Even over half twee, na enkele opstartperikelen (de speaker had het over een delay en later eufemistisch over het plaatsen van de laatste puntjes op de i) ) , kon het overbekende startsein “op uw plaatsen…..een twee drie…. Af” klinken. Toegegeven, de races zelf zijn spectaculair om te zien. Het nerveus gehannes bij de start waar de paarden een draai moeten maken, de kracht van voorbijrazende paarden en pikeurs, opspattend zand, kreten.  Maar het is zo voorbij en dan duurt het voor de niet gokker, zoals ik, wel erg lang voordat er weer wat te beleven valt. Hoewel pogingen waren ondernomen mij uit te leggen hoe het gokken werkt, heb ik het toch maar aan mij voorbij laten gaan. Dit jaar waren er ook opvallend veel lekke banden te constateren. Maar het kon de meeste bezoekers allemaal niet deren. Zij stonden of zaten heerlijk langs de baan. Een versnapering binnen handbereik. Gezellig koutend. De doorzetters zagen uiteindelijk dochter Manon en vader Aad Pools met respectievelijk de ruin Doc Holiday en hengst Hero Baldwin met de winst er van door gaan. Op de derde plaats eindigde Finn Verkaik met Southwind Raptor. Misschien wel het meest teleurgesteld deze middag was pikeur Djimmy Schneider met Dutch Buitenzorg. Tweemaal eerder was hij Nederlands kampioen geworden maar op de Buurt lukte het niet. Tussen de omlopen door kon er evenals vorig jaar genoten worden van de schoonheid van de combinaties. Waarbij de ladyspeaker het publiek vooral aanmoedigde om te applaudisseren. “Daar gaan ze van glimmen!”.

Geert